Le Grand Soir از Yto Barrada برای اولین بار در MoMA PS1 به نمایش درآمد

“Le Grand Soir” یک عبارت فرانسوی است که در ،یسی به م،ای “شب بزرگ” است، اما همچنین به آینده اشاره می کند – آینده ای بهتر، برابرتر و انقلابی – همانطور که هنرمند فرانسوی مراکشی Eto Barrada در یک بعد از ظهر سرد آوریل به من گفت. در شهر لانگ آیلند ملکه ها ما در حیاط MoMA PS1 نشسته بودیم و آ،ین نصب او را با نام مستعار تماشا می‌کردیم، در حالی که گروهی از کودکان از ساختار بی‌رحمانه و رنگارنگ بالا و پایین می‌رفتند.

“دستبند بزرگ این عبارت آنارکو سندیکالیستی از اوا، قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است. او با لبخند گفت: “این چیزی است که ما آرزویش را داریم.” “این شب بزرگی است که پایان بی عدالتی و نابرابری اجتماعی را نشان می دهد، بیان زیبایی که در ادبیات و موسیقی مراکش بسیار محبوب است.”

از بیرون، آ،ین نصب بایگ، در حیاط MoMA PS1، دستبند بزرگ، مانند یک استادیوم مدرن متا، از سنگ ریزه بلند می شود، شاید شبیه چیزی که آلدو ون ایک برای روتردام پس از جنگ طراحی کرده بود. اشکال افلاطونی (مکعب ها و مثلث ها) در اهرام روی هم چیده شده و به رنگ های ثانویه شبکه CIAM (سبز، قرمز، زرد، ،بیه، آبی) رنگ می شوند. مکعب ها گوشه ها و لبه های اریب دارند تا بچه های کوچک را تشویق به بازی کنند.

تک تک مکعب ها با کلمات ،ی مانند «حقال» (وزن)، «برج بنیما و شباکن» (برج با تور) و «برج تربت» (برج چهارتایی)، عباراتی که تشکل های آکروباتیک سنتی مراکش را تداعی می کنند، حک شده است. نتیجه یک فرمول من، برای کودکان است که بزرگسالان را نیز دعوت می‌کند تا زیر نور آفتاب دراز بکشند. اما پس از بررسی دقیق‌تر، پس از صحبت با بارادا در مورد تاریخچه خانوادگی، پیشینه و اخلاق او، متوجه می‌شویم که این واقعا چیز دیگری است – یک بی،ه ساخته شده از بتن.

Yto Barrada همیشه علاقه مند به ایجاد فضایی برای نوجوانان بوده است. مادرش مونیرا، روان‌درمانگر کودک و بنیانگذار انجمن دارنا، یک سازمان غیرانتفاعی بود که به کودکان فقیر در طنجه خدمات می‌دهد. در سال 2004 او Barrada را منتشر کرد به دریا سفر کنید جایی که او ع، های صمیمانه خود را از کارگاه های کودکان انجمن دارنا در طنجه و جوانان مهاجر در مارسی به نمایش می گذارد. سپس در سال 2010، من یک بازی رومیزی برای دانش‌آموزان مدرسه‌ای در انجمن دارنا ایجاد کردم که به دنبال توضیح تغییرات قاره‌ای و به طور گسترده‌تر تنگه جبل الطارق بود، به درستی به نام صفحات تکتونیکی.

پدر برادا، حامد، یک رو،مه نگار مقیم پاریس است. در سال 1963 حامد به دلیل فعالیت های انقلابی خود به ،وان رئیس اتحادیه دانشجویان سوسیالیست به اعدام محکوم شد. یک روز، حامد در طول دوره‌ای بی‌رحمانه در تاریخ مراکش که به «سال‌های سرب» معروف است، از زندان فرار کرد و با پ، از بامی به بام دیگر به آزادی رسید. برادا گفت: «این داست، است که صدها بار برای من و خانواده‌ام گفته شده است، اما نه برای هیچ ، دیگری. حامد و منیرا بعداً نام دخترشان را از روی کتابی نوشته موریس لو گلی نامگذاری ،د. ایتوکه در بین زند،ان سیاسی بسیار محبوب بود. داستان دختر جوان آمازیقی را روایت می کند که تجسم مقاومت در برابر امپریالیسم است.

برادا گفت: «من به پدرم قول دادم. او از اینکه در بسیاری از کارهای قبلی به مادرم اشاره کرده بودم حسادت می‌کرد، بنابراین در پایان به او گفتم: «تو را با هر موضوعی در پروژه بعدی‌ام قرار می‌دهم». دستبند بزرگ. این برای پدر من است.” یکی دیگر از تشبیهات خوب برای اهرام نمایش داده شده در MoMA PS1 عبارت آلم، است که Berrada به من گفت. دسی لیتر که به «نردبان دزد» ترجمه می‌شود، و عمل دراز ، دست‌ها برای کمک به رفیقتان روی دیوار است.

دستبند بزرگ او تاکید کرد که فیلم حول محور فرار حماسی پدر بارادا، ناتو، و گستاخی دیوارها و تعهد مادرش به عدالت اجتماعی و فرزندان و بسیاری چیزهای دیگر می چرخد. این ادای احترام به مادر و پدرش و همچنین به کارگران مهاجر مراکشی است که پس از جنگ جه، دوم برای کمک به بازسازی اروپا به فرانسه آورده شدند. همچنین اشاره ای به معماری بروتالیست مراکش است که پس از استقلال این کشور از فرانسه در سال 1956، ی،ی گروه معماران مدرن مراکشی (GAMMA) ساخته شد، اما همچنین سنت دیرینه مراکشی اهرام انس، و آکروباتیک است. آدم با ترس از تعداد ایده‌هایی که می‌توانند در چند مکعب خام روی هم چیده شوند، از آن دور می‌شود.

برای قرن‌ها، برادا به من گفت: «جنگجویان مراکشی اهرام انس، می‌ساختند تا بر دیوارها نگاه کنند و بر قلعه‌های دشمن غلبه کنند.» سپس، با گذشت زمان، به لطف استعمار شمال آفریقا توسط پرتغال، سنت باست، مراکش برای ساختن هرم انس،، به قول ادوارد سعید، به منظره شرق‌شناسی تبدیل شد. (در اوایل دهه 1990، بارادا تقریباً در همان زمان به سفارش یک رو،مه فرانسوی، پرتره ای از سعید کشید. رهاییدر قرن 19 و 20، گروه‌های آکروباتیک مراکشی برای اجرا به سراسر اروپا و ایالات متحده فرستاده شدند، از جمله نمایشگاه جه، نیویورک در ف،نگ میدوز، کوئینز، نزدیک PS1.

که در دستبند بزرگ، لایه های متعددی از زمینه در هم تنیده می شوند تا معماری پر از م،ا و تاریخ را ایجاد کنند. شکل آن نشانه های مستقیم GAMMA است، گروهی از معماران مغرور مراکشی به رهبری الی آزاگوری که در دهه های 1960 و 1970 فعال بودند و امروزه تا حد زیادی فراموش شده اند. گاما پس از استقلال مراکش از فرانسه در سال 1956، بخش عمده ای از محیط های ساخته شده را به عهده گرفت، از جمله بازسازی آگادیر پس از ز،له وحشتناک 1960. از نظر ایدئولوژیک، تفکر گاما از تفکر پیتر و آلیسون اسمیتسون و تیم ای، دور نبود، البته به دلیل این واقعیت که آنها خارج از یوغ امپراتوری عمل می ،د. برادا گفت: «این معماران علاقه مند به به چالش کشیدن جه، بودن مدرنیسم و ​​بروتالیسم ادعایی آن بودند، در حالی که بی رحمی را در مراکش پسااستعماری اختراع ،د.

برادا در طول سفر خود از عکاسی و هنر به معماری و گاما، به من گفت که سرانجام با ژان لوئی کوهن فقید، دوست عزیز او که کازابلانکا و نفوذ استعمار فرانسه در شمال آفریقا را مطالعه کرده بود، آشنا شد. او گفت: “من امروز اینجا در این حیاط ایستاده ام و به این فکر می کنم که چرا ژان لوئی اینجا نیست.” او می‌خواست این کار را دوست داشته باشد و فکر می‌کنم به سرعت متوجه ارتباط با اثر هنری شد.»

در پایان مکالمه تا حدی گیج کننده ما، تضاد بین دستبند بزرگرنگ‌های انقلابی و برج‌های لو، فوق‌العاده شیک که مستقیماً در پشت حیاط MoMA PS1 قرار گرفته‌اند اکنون درخشان هستند. در جایی، آینده ای انقلابی و شهرنشینی در جایی دیگر، رقابت برای اینکه ببینند چه ،ی برنده خواهد شد.

بدین ترتیب، دستبند بزرگ مثل داوری می ایستد که به ما یادآوری می کند که همه دیوارها فرو می ریزند: این ضرب المثل قدیمی را به یاد می آورد: “یک دیوار ده فوتی به من نشان بده، و من یک نردبان یازده فوتی را به تو نشان خواهم داد!” در همین حال، آ،ین کار بارادا همچنین «شب بزرگ» را نشان می‌دهد، جایی که بلندمرتبه‌های مجلل برای ثروتمندان، عملکردهای بهتر و انس،‌تر (به جرأت می‌توانم بگویم سوسیالیستی) مانند مدارس، مسکن عمومی و کلینیک‌های کودکان را انجام می‌دهند. چه ،ی می داند: شاید حتی استادیوم ها. برادا گفت: «در مجموع 20 مطالعه انجام شده است.»

دستبند بزرگ این بازی تا سال 2026 در MoMA PS1 به نمایش گذاشته خواهد شد. توسط Ruba Qatrib، متصدی MoMA PS1 و مدیر امور فرهنگی سازماندهی شد. جودی گراف، دستیار کیوریتور. صنایع قوی او مسئول ساخت هر مکعب بود.