نلسون برد والتز طراحی مجدد میدان دانشگاهی دانشگاه رایس را انجام داد

میدان مرکزی دانشگاه رایس در اوایل ترم پاییز 2024 رونمایی شد و اکنون ظاهر جدیدی دارد. به لطف طراحی منظر توسط معماران منظر نلسون بیرد والتز (NBW)، فضا متن، با زندگی آکادمیک معاصر به روز شده است. این کمیته بر اساس سابقه NBW در هیوستون، جایی که این شرکت پارک یادبود شهر، محوطه کلیسای کوچک روتکو و محوطه سازی مرکز اسماعیلی آینده را بازطراحی کرده است.

نماهای محوری نسخه قبلی این فضای مهم ابتدا به ،وان بخشی از طرح کلی مدرسه طراحی شد که در سال 1910 قبل از افتتاح رایس در سال 1912 صادر شد و توسط معماران کرام، گودهو و فرگوسن طراحی شد. با گذشت زمان، محوطه دانشگاه رشد کرده است در حالی که وسعت بدون درخت میدان آکادمیک در زمان ثابت مانده است. برای سال‌ها مسیری مورب روی آن مهر می‌شد که به دانش‌آموزان اجازه می‌داد علف‌ها را بریده و به موقع به ک، برسند.

NBW طراحی شماتیک را با بررسی تاریخ پردیس و آب و هوای تگزاس آغاز کرد. بیش از 24000 کارخانه جدید در اطراف Quad نصب شده است که هر کدام با دقت انتخاب شده اند تا در هیوستون احساس کنید در خانه هستید: انواعی مانند اکیناسه پورپوره، مریم گلی «هنری ،برگ» و تینوس پنستمون آنها فراوانند و رنگ آبی علامت تجاری مدرسه را بازتاب می دهند. همچنین 90 درخت جدید در میدان وجود دارد که قرار است با بلوغ آنها سایه ایجاد کنند. چشم‌انداز این است که دانش‌آموزان روزی در حالی که در مسیرهای منحنی زیر شاخه‌های درهم راه می‌روند، سایبان برآمده را ببینند. این بلوط‌ها به بلوط‌های زنده موجود در پردیس می‌پیوندند که در سال‌های اولیه مدرسه کاشته شده‌اند و تجربه پیمایش در بخش‌های شرقی پردیس را تعریف می‌کنند.

طرح NBW قطر را به یک بیضی گسترش داد و منحنی های اضافی را اضافه کرد که در سراسر زمین حرکت می کند. در مرکز فضای جدید، یک اتاق مش، در فضای باز سنگفرش شده، فضایی را برای ملاقات و گردهمایی فراهم می کند، مانند یک جفت سازه سایه دار و نیمکت های آینه ای که در مقابل کتابخانه فوندرن قرار گرفته اند.

پلازای جدید NBW علاوه بر اینکه مک، برای مطالعه و تفکر است، داستان بزرگتری را در مورد خود دانشگاه رایس نشان می دهد. چهارگوش سابق مجسمه ای از بنیانگذار مدرسه، ویلیام مارش رایس را در خود جای داده بود که در سال 1930 در پایه سنگی در مرکز فضا. در سال 2019، مدرسه فرآیندی از خود اندیشی را آغاز کرد که شامل ایجاد گروه ویژه دانشگاه رایس در مورد برده داری، جداسازی و بی عدالتی نژادی بود. تاریخچه و وجود مجسمه برنج مورد توجه قرار گرفت، زیرا رایس خود برده‌دار بود. گزارشی در سال 2021 گفت که جعبه آکادمیک به “تغییر جسورانه” نیاز دارد.

در این به روز رس،، مدرسه مجسمه برنج را “بازسازی” کرده است: اکنون در سطح زمین در گوشه ج، شرقی میدان قرار دارد.

سایر ،اصر پردیس همچنین دارای سنگ و آجرکاری جدید هستند، مانند ستون های لاوت هال مجاور، که ناظران زیرک می توانند تأثیر آنها را در طرح های جدید پیاده روهای بیرونی بخوانند.

حذف پرچین های خطی، چهار گوش را برای رویدادها باز کرد. نسخه جدید قادر به میزب، اجتماعات حدا،ر 3000 نفر است و مکان تاریخی جشن فارغ التحصیلی مدرسه است.

علاوه بر رویدادهای رسمی، چهارگوش برای تعامل روزمره دانش آموزان طراحی شده است. فضای حیاط مرکزی از پایه ای را که زم، مجسمه رایس بر روی آن قرار داشت تغییر کاربری می دهد: در حرکتی با الهام از گوشه سخنرانان در هاید پارک لندن، قدیمی ترین سکوی جهان که به آزادی بیان اختصاص داده شده است، پایه گر،تی اکنون نشان دهنده تعهد مدرسه به گفتمان باز در مورد طبق بی،ه ای، پردیس و “ابتکارات به رهبری دانشجویان”. (پایگاه قدیمی همچنین حاوی بقایای رایس بود که اکنون به یک قبرستان منتقل شده است.) حک شده بر روی سنگ عبارتی از سخنر، جی اف کی “ما انتخاب می کنیم به ماه برویم” است که در سال 1962 در استادیوم رایس ایراد کرد.

طاق های چهارگوش جدید در NBW خطی بودن ساختمان های اولیه پردیس معمولی رایس و متحدانش را به چالش می کشد. آنها آماده ارائه مجموعه ای جدید از فضاهای بیرونی قابل س،ت هستند، اما تنها زمان نشان خواهد داد که آیا ژست چند لایه و نمادین آنها آزادی های دانش آموزان و اه،ی را که برای حمایت از امروز و فردا انتخاب می کنند، افزایش می دهد یا خیر. در حال حاضر، این بررسی مهم تجلی فیزیکی کار جاه طلبانه رایس برای ایجاد آینده ای عادلانه تر است.