اسمک داب در مرکز سیاتل یک دریاچه آب شیرین است که به نام Lake Union شناخته می شود. محله South Lake Union زندگی های متعددی داشته است: در ابتدا محل زندگی مردم بومی Duwamish بود، اما پس از اسکان سفیدها از دهه 1800 تا 1980، به یک منطقه صنعتی پر از کارخانه های چوب و کارخانه های گاز تبدیل شد. امروز، با تغییر شهر به سمت زندگی و کار پایدارتر، بار دیگر تغییر کرده است. جامعه و خود دریاچه اتحادیه اکنون توسط زیرساخت های سبز مانند پارک ها و مسیرهای عابر پیاده احاطه شده است. از جمله این پیشرفت ها، پروژه Lake Union Piers است که توسط شرکت محلی Miller Hull بازسازی شده است. تکمیل آن نشان دهنده اولین پروژه شرکت است که تحت ابتکار EMission Zero تکمیل شده است.
،ه دریاچه یونیون یک منطقه تفریحی است که در امتداد بخش ج،ی دریاچه یونیون واقع شده است. می، هال سه سازه صنعتی دهه 1980 را به مساحت 5 هکتار بازسازی کرد تا به رستورانهای محلی، سرگرمیها، و فروشگاههای ،دهفروشی در این مرکز عمومی دریایی شکوفا شود. بین ساختمان ها یک میدان باز و در امتداد ،ه گردشگاهی وجود دارد که مردم در آن می نشینند و از مناظر ساحلی اطراف لذت می برند.
می، هال از زمان تأسیس خود در سال 1977، با برتری پایدار طراحی کرده است. جدیدترین ابتکار سبز، EMission Zero، در سال 2021 با هدف حذف انتشار گازهای گلخانه ای در تمام پروژه های Miller Hull راه اندازی شد. مدیر جیم هانفورد گفت: «EMission Zero چهار جزء Miller Hull دارد: طراحی، آموزش، م،ع و جابجایی. که. ایده این است که تیم پروژه – مالک، پیمانکار و طراح – برای کاهش یا حذف هر دو انتشار عملیاتی آینده (از مصرف انرژی ساختمان) و انتشارات مجسم شده (از ساخت و ساز) با یکدیگر همکاری کنند. برای پروژه Lake Union Piers، Miller Hall با مالک Vulcan Properties همکاری کرد. پیمانکار، شرکت ساختم، ابوت. خوشبختانه، همه طرفها موافقت ،د که در تولید آلایندههای صفر شرکت کنند و هر کدام یک سوم از انتشار A1-A3 از ،ههای دریاچه یونیون را جبران ،د.
Lake Union Piers شامل سه ساختمان است که برای مطابقت با استانداردهای Emission Zero به همراه کد انرژی فعلی سیاتل به طور کامل بازسازی شده اند. کوری ماتیس، یکی از همکاران ارشد در می، هال، بینشی در مورد چگونگی استفاده تیم طراحی از فرآیند طراحی «تفریبی» ارائه کرد. ماتیس توضیح داد: «رویکرد کاهنده برای صرفه جویی در فضا ناشی از تفکر بسیار عملی بود، ساختمانهای موجود در سال 1986 ساخته شدند، در زم، که مشکلات ساحلی و نگر،های زیستمحیطی متفاوت بود.» جرم موجود بهترین راه برای بازتعریف زبان پروژه بود و در عین حال راحتی لازم را برای محیط سفت قبلی فراهم می کرد.
این سه ساختمان دارای فرمهای هندسی منحصربهفردی هستند که در پانلهای چوبی عمودی گرم کپون پیچیده شدهاند و سقفهای ف،ی تیره AEP Span که تا کنارههای ساختمانها کشیده شدهاند. بازسازی سه ساختار موجود به جای ساختن از پایه، گامی حیاتی برای دستیابی به اه، EMISsion بود. هانفورد خاطرنشان کرد که استفاده مجدد از سازههای موجود، همراه با ،ت چوبی و فونداسیون بتنی، به دستیابی به هدف پایدار از طریق انتشار کمتر آن کمک زیادی کرده است.
هانفورد گفت: «برای ما، این پروژه راهی برای معماران برای پذیرش ارزش ساختمانهای موجود بهجای روی آوردن همیشه به ساختوسازهای جدید به ،وان راهحل، نشان میدهد. به نوعی، دریاچه یونیون ،ه با زندگی چندگانه نیز منطقه اطراف خود را منع، می کند – اما این بار، با آگاهی زیست محیطی که اینجاست.
مشخصات پروژه
منبع: https://www.archpaper.com/2024/09/miller-hull-led-seattle-lake-union-piers/