تاثیر تری بولینگ بر جامعه معماری را به یاد بیاورید

تری بولینگ زندگی را همانگونه می دید که معماری را آموزش می داد و تمرین می کرد: چنانکه هرگز تمام نشد. اما این گشودگی به ایده ها، فرصت ها و ارتباطات هرگز بهانه ای برای ابهام نبود. برع،، تری سازش ناپذیر و بی چون و چرا به زیبایی متعهد بود، اعتقادی که وقتی به زندگی و آثار برجسته او نگاه می کنیم پایدار می ماند.

اگرچه ما این را با هم می نویسیم، اما تری را به روش های مختلف می شناسیم، اما برای رویکرد برجسته او به ،وان یک معلم و به ،وان یک معمار مجرب احترام و تحسین عمیقی داریم. به ،وان یک استاد مجرب در کالج معماری و طراحی داخلی دانشگاه سینسیناتی، استودیوهای او کارهای استثنایی برخاسته از یک فرآیند عمیقاً شخصی تولید ،د که از دانشجویان می خواست فقط با مواد شروع کنند تا بتوانند با دنیای مادی و مجموعه پیچیده اشیاء درگیر شوند. مسائلی که فراتر از معماری است.

اصرار او برای شروع با ساختن - حتی عمل نقاشی - تری را به ،وان یک معلم متمایز کرد. کار تولید شده توسط استودیوهای گسترده او اکنون افسانه ای است. استودیوهای او با اجتناب از رویکرد آشکارا هنری از یک سو و سبک بیش از حد رسمی از سوی دیگر، به شدت بر روی یک خلیج نمایشی با لایه به لایه بافت و بیان متمرکز شدند که... تبدیل شده بود اجرایی. در این نوع آموزش از خودگذشتگی وجود دارد، آموزش که به نفع یادگیری و مشارکت عمیق است. او ضخیم، آهسته و ضمنی را به نازک، سریع و صریح ترجیح می داد.

بدبینانه به نظر می رسد که بگوییم تری به کل ساختمان اهمیت نمی دهد (هیچ ، بیشتر اهمیتی نمی دهد!) اما این اقدامی از روی عشق سخت بود، زیرا می دانستیم که سرمایه گذاری در نهایت در زندگی ساختمان ها و زندگی مردم نتیجه خواهد داد. مردم. شاگردانش. چیزی که او احتمالاً نمی دانست این بود که چگونه بر ما تأثیر می گذارد: چگونه زندگی ما را غنی می کند، آموزش ما را بهبود می بخشد و ساختمان های ما را بهتر می کند. آنچه اکنون به اشتراک می گذاریم این است که درک می کنیم در حالی که برای تری به ،وان یک حرفه ای و همکار احترام زیادی قائل بودیم، اما از او به ،وان یک شخص قدرد، بیشتری داشتیم. او ،یبی نادر از استعداد، فروتنی و سخاوت داشت. او چنان ارزش های روشن و مثبتی داشت که نمی شد تحت تأثیر و تأثیر مثبت او قرار نگرفت. ما اکنون یک خنده آگاهانه به اشتراک می گذاریم، و متوجه می شویم که اگر تری مغرورتر و خودفروش تر بود، افراد بیشتری درباره او می شناختند، اما البته، او نبود.

تری علیرغم برنده شدن در برخی مسابقات معتبر طراحی دانشگاهی و در عین حال هدایت یک عمل پر رونق و تحسین شده، فروتن باقی مانده و عمیقاً در سینسیناتی ریشه دوانده است. او که به خانواده و موقعیت خود وفادار بود، صرفاً آرزو نداشت که در همه جا کار کند (اگرچه می توانست این کار را انجام دهد). اغراق نیست اگر خاستگاه کارهای تیری را در خانه تجربی آلوار ،و و در خانه گوستاو کلیمت ببینیم. بوسه، یا هر تعداد شاهکار متمایز که از جستجوی صبورانه برای حقیقت به وجود آمده است.

تری که دور از مراکز مد کار می کرد، با این وجود، یک تمرین ساخت، شهرت و ساختمان هایی ساخت که شاهکار کوچکی در آمریکای میانه نیست. کار او به طرز باورن،ی منحصر به آن منطقه است و الهام بخش ما و بسیاری دیگر است. ما همیشه هیجان زده بودیم که ببینیم او روی چه چیزی و چگونه کار می کند. اگرچه او به ندرت بودجه من،ی داشت، اما همیشه موفق می شد بهترین ها را به نمایش بگذارد، حتی در هنگام استفاده از مواد بازیافتی یا آنچه که دیگران ممکن است مواد با کیفیت پایین را در نظر بگیرند. در هر موقعیتی، او بی وقفه مدبر و مبتکر بود، و می خواست موادی برای عمر طول، داشته باشند و پتانسیل ناشناخته آنها را برای زیبایی می دید.

همانطور که شاعر آمریکایی ویلیام کارلوس ویلیامز نوشت: "هیچ ایده ای جز چیزها وجود ندارد." اگر تا به حال از خود پرسیده اید که این دقیقاً به چه م،است، توصیه می کنیم راه خود را به سینسیناتی بیابید و چند ساعتی را در یکی از ساختمان های تری بگذر،د. تماشای جریان نور از روی دیواری که به زیبایی تزئین شده است، به گونه ای که انتظارش را ندارید، روند تولید و زیبایی ذاتی مواد را آشکار می کند. کاش می توانستیم پیشنهاد کنیم که آن ساعت ها را با تری سپری کنیم، زیرا مانند خیلی ها، چیزی بیشتر از چند ساعت بیشتر با او دوست نداریم تا بار دیگر خودمان را با سخاوت او گرم کنیم.

مارلون و مایکل از طریق تری با هم آشنا شدند و به افتخار او به اشتراک بوربن و داستان هایی ادامه می دهند.

مارلون بلک ول شریک موسس معماران مارلون بلکول و استاد برجسته E. Fay Jones در دانشگاه آرکانزاس است.

مایکل ،سکی دانشیار و رئیس گروه معماری در دانشگاه اورگان است.